Cel: Krasnobród i kąpiel w zalewie.
Trasa: w całości asfaltem.
Spodziewany dystans: 42 km.
Peleton prędko rozbił się na dwie grupy. Ucieczką kierował Daniel -
towarzyszył mu Fran - w ogonie trzymały się trzy dziewczyny plus ja z
przyczepką. Do pierwszej lotnej premii dojechaliśmy jednak wspólnie, a że był
to mini-skansen „Zagroda Guciów” dzieciaki zakupiły sobie pamiątkę … zęby
rekina. Szybko ruszyliśmy dalej, bo późna pora uniemożliwiła nam zwiedzanie
tego etnoprzybytku. Droga wiła się cały czas bardzo malowniczą i niezbyt
szeroką doliną Wieprzu, ograniczoną z obu stron niewysokimi, zalesionymi wzgórzami.
Sama wizyta w Krasnobrodzie nie należała do najbardziej udanych. Zalew
przywitał nas zimną wodą (w porównaniu z „ciepłą zupą” ze zwierzynieckich stawów
Echo), długo czekaliśmy na obiad, zabrakło nam czasu na zwiedzenie nadwieprzańskiego
kurortu. Tym bardziej, że nasze liczniki wskazywały przejechane tego dnia 25
kilometrów, a byliśmy dopiero w połowie drogi (wracaliśmy tą samą szosą).
Co będzie jeśli Róża osłabnie z sił? Zacząłem obmyślać plan awaryjny. Hmmm.
Przypniemy gdzieś jej rower, ona usiądzie na dodatkowym foteliku, który
zabraliśmy, by najmłodsze dzieci (wciąż szukały najlepszych pozycji do drzemki
w przyczepce) miały urozmaicenie w podróży, a potem ja samochodem wrócę po
zostawiony jednoślad.
Ale nasza niespełna pięciolatka nie dała okazji do
realizacji tego świetnego planu B, zyskując przy okazji przydomek „Maja
Włoszczowska” i podziw wśród pozostałych uczestników wycieczki za przejechany
dystans pięćdziesięciu kilometrów w ciągu jednego dnia. Oczywiście nie obyło
się bez dodatkowej motywacji (prócz smakołyków). Justa jej obiecała, że jak tylko wrócimy do
naszej agroturystyki będzie mogła przejechać się z Jackiem po zakupy przyczepką rowerową. W sumie bardziej to sprzyjające miejsce na randkowanie,
niż gnanie na rowerku obok fotelika, którym podróżuje równolatek.
PS. Kilka dni później znów zawitaliśmy do Krasnobrodu. Wtedy też udało mi się zrobić poniższą panoramę – widok z Chełmowej Góry.
